Paranın Yeri Kalp Değildir
Hazret-i Mevlânâ’ya “rahmetullahi teâlâ aleyh”, bir gün, Selçuklu pâdişâhı Sultân Rükneddîn, “bir kese altın” gönderdi. Ama büyük Velî kabul etmeyip; Onları şu çamurun içine at! buyurdu. Adamcağız; Başüstüne efendim, dedi. Ve saçtı altınları o çamura. Duyan koştu, bir altın bulmak için battılar o çamurlara.
Hazret-i Mevlânâ, talebelerine dönüp; Gördünüz mü çocuklar, işte dünyâ sevgisi de aynen böyledir. Girdiği kalbi, böyle berbat eder, buyurdu.
Gençler; Öyleyse dünyâya çalışmıyalım mı efendim? diye sordular.
Hazret-i Mevlânâ “rahmetullahi aleyh” Hayır, öyle değil. Bil’âkis müslüman çalışkan olur. Dünyaya çalışın. Ama sevgisi, aslâ bulunmasın kalbinizde. Zîra paranın yeri, ceptir, cüzdandır. Ama kalb ve gönül değildir, buyurdu.
